هدف: پژوهش حاضر، واکاوی تجربۀ زیسته دبیران کانونهای فرهنگی- اجتماعی و انجمنهای علمی دانشگاه فرهنگیان استان البرز بود. روش: در این پژوهش از روش پژوهش کیفی و از نوع پدیدارشناسی استفاده شد. جامعۀ آماری پژوهش، شامل دبیران کانونهای فرهنگی- اجتماعی و انجمنهای علمی دانشگاه فرهنگیان استان البرز بود که با روش نمونه‌گیری هدفمند، 24 نفر از دانشجومعلمان(دختر و پسر) با معیار انتخاب شدند. به منظور جمع‌آوری داده‌ها، از مصاحبۀ نیمه سازمان‌یافته استفاده و فرایند مصاحبه‌ها تا زمانی ادامه یافت که اشباع نظرات حاصل شد. سپس متن مصاحبه‌ها با نرم‌افزار NVIVO کدگذاری شد و کدها در دو دسته مضمون اصلی و فرعی مشخص شدند. یافته‌ها: در پاسخ به پرسش تجربه زیستة دانشجومعلمان از فعالیت در کانونهای فرهنگی- اجتماعی و انجمنهای علمی، سه مضمون اصلی و 14 مضمون فرعی استخراج شد و در پاسخ به سؤال راهکارهای افزایش علاقۀ دانشجومعلمان به مشارکت در کانونهای فرهنگی- اجتماعی و انجمنهای علمی دانشجویی، راه حلهایی ارائه شد. یافته‌ها از تجربة زیسته دانشجومعلمان در کانونهای فرهنگی- اجتماعی و انجمنهای علمی ناظر بر مشارکت اندک دانشجومعلمان، ایرادهای مربوط به برنامه‌های انجمنهای علمی و کانونهای فرهنگی- اجتماعی و همچنین مشکلات ناشی از قوانین اداری و رویکرد‌های حاکم بر آنهاست. نتیجه‌گیری: برای مواجهه با مشکلات و افزایش مشارکت دانشجومعلمان در برنامه‌ها و فعالیتها، راهکارهایی از قبیل اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی بیشتر به دانشجومعلمان، ارائۀ امتیازات فرهنگی و علمی به آنان، همکاری بیشتر مسئولان و اساتید، کیفیت‌بخشی به برنامه‌های فرهنگی و اصلاح فرایند اداری و قوانین به تگذران و مسئولان ارائه شد.